يكى ديگر از نشريات چاپ اتريش، در تحليلى درباره‏ى حمله‏ى هوايى اسرائيل به مواضع شيعيان نوشت:
«نيروى هوايى اسرائيل با شدت فراوان دوباره در لبنان وارد عمل شد.مسلماً اين حمله‏ى هوايى هدفش شيعه‏هاى تند رويى است كه «جهاد» شان را نه فقط در خاورميانه گسترش مى‏دهند، بلكه كماندوهاى انتحارى خود را به سراسر جهان مى‏فرستند. از ديدى كه اسرائيل مسائل را مى‏بيند، مى‏بايد كشورهاى ذى نفع از اين كار اسرائيل ممنون هم باشند؛ اما انتخاب زمان اين عمليات قابل تعمق است.در حالى كه در واشنگتن نظرات مثبت در مورد توافق با سوريه رو به افزايش است و در حالى كه در لبنان يك توافقنامه در حال شكل گرفتن است، اسرائيل دست به تحرك و مبارزه طلبى مى‏زند.
آيا اسرائيل مايل به يك صلح پايدار در خاورميانه مى‏باشد؟ بدون شك؛اما فقط با شرايطى كه مورد قبول خودش است. اسرائيل آگاه است كه سورى‏ها مى‏خواهند با آمريكايى‏ها در مورد ارتفاعات جولان مذاكره كنند. جولانى كه دمشق به هر كيفيتى مايل به داشتن آن است؛ ولى اسرائيل هرگز آن را پس نخواهد داد.
پس از اين عمليات، هراس و وحشت عجيبى سران دولت‏هاى غربى را فرا گرفت. در همين رابطه، يكى از نشريات چاپ اتريش نوشت:
«موجوديت كماندوهاى انتحارى، عده‏اى از سياستمداران غربى و پيش از همه، رئيس جمهورى آمريكا و فرانسه را بر آن داشت تا تدابير امنيتى را براى حفظ جان خود افزايش دهند.»
بعضى از منابع و شخصيت‏هاى سياسى و تحليل‏گران آمريكايى، در متهم نمودن ايران، پا را فرا تر گذاشته و مدعى شدند دو راننده‏اى كه سوار بر كاميون، مقرهاى آمريكايى و فرانسوى را منفجر كرده‏اند «ايرانى الاصل» بوده‏اند. «رو برت فيسك» در اين باره مى‏نويسد:
«ديپلمات‏هاى آمريكايى مدعى شدند كه هر دو راننده، ايرانى بوده‏اند و سيدمحمد حسين فضل‏اللَّه در محله‏ى بئرالعبد ( منطقه‏ى شيعه‏نشين جنوب بيروت و نزديك مقر تفنگداران دريايى آمريكا) براى آن‏ها مراسم وداع برگزار كرده‏است.
من اين مسئله را با علامه فضل‏اللَّه در ميان گذاشتم كه وى به شدت آن را نفى كرد. همين طور با ده‏ها تن از رزمندگان شيعه نيز صحبت كردم و اين مسئله را پى‏گير شدم؛ ولى همه‏شان ايرانى بودن راننده‏ها را تكذيب كردند و به كلى منكر چنين قضيه‏اى شدند. در گفت‏وگوهاى خودم با رزمندگان شيعه، از بعضى از آن‏ها پرسيدم كه آيا ضرورتى داشته است كه راننده‏ها با سيد فضل‏اللَّه وداع كنند و او برايشان دعا كند؟ همه‏ى آن‏ها معتقد بودند كه آن‏ها در راه خدا رفته‏اند و نيازى به تأكيد و تاييد از جانب سيد فضل‏اللَّه نبوده است؛ چرا كه آن‏ها مى‏دانستند و اعتقاد كامل داشته‏اند كه بهشت زير سايه‏ى شمشيرهاست.
... با وجود تلاش شديد و بسيارِ سازمان سيا، و تحقيقات رسمى در اطراف اين انفجارات، و آن‏چه در اخبار از واشنگتن مى‏رسيد، و همين طور ادعاها و اعتقادات ريگان كه آن را تروريسم دولتى مى‏ناميد، تا امروز آمريكا از تحقيق و تفكر درباره‏ى اين عمليات و شناسايى هويت راننده‏ها و كسانى كه مستقيماً در اين عمليات انتحارى نقش داشته‏اند چيزى عايدش نشده است.
با توجه به اطلاعات دوستان شيعه‏ام در ميان رزمندگانى كه بيش‏تر آنان با حزب‏اللَّه لبنان ارتباط دارند، اين گونه دريافتم كه همه‏ى آن‏ها معتقدند كه راننده‏هاى كاميون‏ها لبنانى هستند و به هيچ وجه ايرانى نبوده‏اند و به هر حال آن‏ها مسلمان بوده‏اند و فرقى بين سنى و شيعه بودن در اين امر نيست و همه،آن‏ها را شهيد مى‏دانند.
جالب‏تر از همه اين بود كه يكى از دوستان رزمنده‏ى لبنانى‏ام به من گفت:خوب است اين راهم بدانى كه حتى تصاوير آن دو شهيد در ميان عكس‏ها و پوسترهاى ديگر شهدا، بر ديوارهاى منطقه‏ى مسلمان نشينِ غربِ بيروت نصب شده است؛ ولى هيچ اشاره‏اى به هويت اصلى آن‏ها و يا نحوه‏ى شهادتشان نشده‏است؛ تنها چيزى كه در پايين عكس آنان نوشته شده اين است: شهادت در منطقه‏ى شيعه‏نشين بيروت در نبرد عليه دشمنان اسلام كه اين جمله در پاى اكثر تصاوير شهداى مسلمان لبنانى به چشم مى‏خورد.»
امين جميل، رئيس جمهورى لبنان، در تلگراف تسليتى كه براى رونالد ريگان فرستاد، نوشت:
«به نام خود و ملت لبنان، تأسف عميق خود را از اين حوادث اعلام مى‏كنم... به خانواده‏ى شهداى مارينز تسليت ما را برسانيد؛ چرا كه اين حادثه براى آن‏ها مصيبت بسيار سختى است. فرزندان شجاع آنان براى دفاع از آزادى و دموكراسى در خاك كشور ديگر بر زمين افتادند و براى حفاظت از آزادى و دموكراسى در لبنان كشته شدند.»
راديو دولتى ليبى، پس از انفجار مقر آمريكايى‏ها و فرانسوى‏ها، ضمن تاييد اين حملات، اعلام كرد: «اين عمليات عكس‏العمل مثبتى بود از سوى نيروهاى مبارز لبنان به سياست‏هاى تجاوز كارانه‏ى آمريكا در لبنان.»
«عبدالحسين ابومِيزَر» عضو كميته‏ى احزاب سازمان آزادى‏بخش فلسطين، هر گونه ارتباط ساف با اين حادثه را رد كرد.
روزنامه‏ى گاردين به نقل از واشنگتن پست، درباره‏ى نقش ايران در اين حادثه نوشت:
«مسئولين سفارت ايران در بيروت مى‏توانسته‏اند قبل از سوء قصدى كه يكشنبه عليه گروه‏هاى آمريكايى و فرانسوى در بيروت به عمل آمد، در جريان بوده باشند.» اين روزنامه، نظر مسئولين دولت آمريكا را شرح مى‏دهد كه به گفته آن‏ها بعضى از ايرانى‏ها مى‏توانسته‏اند به خوبى در جريان اين حوادث بوده باشند و اين برطبق فعاليت‏هاى ايران در بيروت كمى قبل از دو سوء قصدى كه تقريباً 200 كشته و مفقود داشته است، مى‏باشد.»
روزنامه‏ى «مالين» چاپ فرانسه، روز پنجشنبه 1362/9/10 ه.ش (1دسامبر 1983م) از قول مقامات امنيتى آمريكايى مدعى شد كه سازمان اطلاعات مركزى آمريكا سيا مطمئن شده است كه 20 نفر ايرانى توسط سرويس امنيتى سوريه براى انجام عمليات عليه آمريكا و فرانسه در بيروت تعليم داده شده‏اند و همين گروه مسئول حمله كاميون پر از مواد منفجره به ساختمان ستاد مشترك فرماندهان اسرائيل در شهر صور در جنوب لبنان بوده است.
«سازمان امل اسلامى» منشعب از «جنبش امل» يكى از گروه‏هاى شيعه‏اى بود كه مورد اتهام قرار گرفت و مسئولِ آن «سيد حسين موسوى» (ابوهشام) عامل اصلى و طراح انفجارات معرفى شد. رابين رايت در اين‏باره مى‏نويسد:
«يك هفته پس از انفجار مقر مارينز و پايگاه فرانسوى‏ها، آمريكا انگشت اتهام خود را روى سيد حسين موسوى رئيس سازمان امل اسلامى گذاشت و او را عامل اصلى معرفى كرد؛ زيرا از قرار معلوم وى تحت حمايت ايران و با موافقت سوريه فعاليت مى‏كرد.
ولى ابوهشام، با وجودى كه هر گونه دخالت و ارتباط با انفجارات بيروت را رد مى‏كرد، اقدام كنندگان به چنين حملاتى را ستود و گفت: من اين كار درست را تاييد مى‏كنم و آن را حق شرعى و قانونى ملت لبنان مى‏دانم و در مقابل ارواح مطهر شهدايى كه اين دو عمليات را انجام داده‏اند، سر تعظيم فرود مى‏آورم.
موسوى همچنين تأكيد كرد: ايران به هيچ وجه با حادثه‏ى بيروت كوچك‏ترين ارتباطى ندارد. طوفان انقلاب اسلامى، امواج انقلابى جديد را به وجود آورده است كه آمريكايى‏ها و فرانسوى‏ها را از لبنان بيرون خواهد كرد و اين امواج به زودى اسرائيل را هم از بيروت و لبنان بيرون خواهد كرد.»
ابوهشام، بعدها اين گونه اظهار عقيده كرد: «وقتى آمريكا ملت ما را مى‏كشد، پس ملت من هم بايد آمريكايى‏ها را بكشد. ما اين را گفته‏ايم كه اگر دفاع از خود و مقاومت در برابر فشارهاى آمريكا، اسرائيل و فرانسه تروريسم است، پس ما تروريست هستيم. اين راه، خط خون است. راه سرخ شهادت. هنگامى كه براى خدا جهاد مى‏كنيم و از مظلوم دفاع مى‏كنيم، اگر مرگ پيش بيايد، براى ما آن‏قدر آسان است كه مثل يك سيگار كشيدن مى‏ماند».
آمريكايى‏ها در راستاى متهم كردن همه‏ى مخالفين خود، «جنبش امل» به رهبرى «نبيه برّى» را نيز در مظان اتهام قرار دادند، كه او به سرعت عكس‏العمل نشان داد و براى رهايى از اين اتهام بزرگ و سنگين، مطلب جالبى عنوان كرد. رابين رايت در اين مورد نوشته است:
«سفارت آمريكا، نبيه برى رئيس جنبش امل را متهم اصلى اين عمليات‏ها اعلام كرد كه در پشت پرده‏ى حملات قرار دارد؛ ولى نبيه برى به شدت اين موضوع را نفى كرد و گفت كه او حتى مراتب تسليت و همدردى خود را در اين باره به يكى از ديپلمات‏هاى آمريكايى كه نمى‏خواهد نامش فاش شود، تقديم كرده‏است».
جوون كوولى نيز در كتاب «الحصاد» درباره‏ى عاملين انفجارها نوشته است:
«راننده‏ى كاميون، وابسته به فدائيون انتحارى حسينى بوده است. سازمان جهاد اسلامى در تماس با يك نشريه در بيروت گفت: ما سربازان خدا هستيم. ما طالبين مرگ هستيم. تا هنگامى كه نيروهاى خارجى از لبنان خارج نشوند، خشونت تنها راه ماست. ما اين توانايى را داريم كه از لبنان، ويتنام ديگرى بسازيم. ما لبنانى هستيم و از اوامر قرآن پيروى مى‏كنيم».
رابين رايت نيز درباره‏ى سازمان جهاد اسلامى كه خود را مسئول حملات شهادت طلبانه معرفى كرد، نوشته است:
چند ساعت پس از دو انفجار، مرد ناشناسى به آژانس خبرگزارى فرانسه در بيروت تلفن كرد و به زبان عربى كلاسيك و به نام گروه ناپيدا و اسرارآميزِ جهاد اسلامى، گفت: ما جنداللَّه هستيم، ما نه ايرانى هستيم و نه سورى و نه فلسطينى؛ بلكه مسلمانيم و از فرامين قرآن اطاعت مى‏كنيم.
سازمان جهاد اسلامى مسئوليت انفجار بمب در سفارت آمريكا را نيز كه منجر به قتل 63 نفر شده بود، بر عهده گرفته بود. اين سازمان يا حركت،خواستار آن بود كه: «تمام آمريكايى‏ها بايد از لبنان خارج شوند. در غير اين‏صورت جانشان به خطر خواهد افتاد».
گوينده‏ى تلفن، قبل از اين‏كه گوشى را بگذارد، افزود: «پس از انفجار بمب در سفارت آمريكا، گفتيم كه اقدامات شديدترى به عمل خواهيم آورد و حالا خواهند فهميد كه با چه كسانى طرف هستند. اكنون اِعمال زور و خشونت تنها راهى است كه براى ما مانده است».
در همان ايام، بيانيه‏اى از طرف سازمانى ناشناس با عنوان «جنبش آزاد انقلاب اسلامى» در بيروت منتشر شد كه ضمن برعهده گرفتن مسئوليت حملات شهادت‏طلبانه عليه مقرهاى آمريكايى و فرانسوى، دو شهيد اين عمليات را «ابو مازن» 26 ساله و «ابوسيجان» 24 ساله معرفى نمود و اعلام كرد كه آن دو، نه ايرانى بودند و نه سورى.
روز يكشنبه 1367/8/1 ه.ش (23اكتبر 1988م) به مناسبت پنجمين سالگرد عمليات مقر مارينز، سازمان جهاد اسلامى ضمن انتشار بيانيه‏اى، نام مستعارِ شهيد آن حمله را «جهاد» اعلام كرد.
روزنامه «توس» چاپ تهران، در شماره‏ى 12 خود در تاريخ شنبه 1377/5/17ه.ش (8 اوت 1998م) به نقل از «اينترنت» در شرح تاريخچه‏ى حمله به سفارتخانه‏ها و پايگاه‏هاى آمريكا در جهان، اين گونه نوشت:
«اكتبر 1983 بيروت، انفجار يك كاميون حاوى مواد منفجره در هنگام برخورد آن با مقر تفنگداران دريايى آمريكا در بيروت، به رانندگى يكى از اعضاى حزب‏اللَّه لبنان».
اين در حالى مطرح مى‏شود كه دستگاه‏هاى اطلاعاتى غرب، هنوز به نتيجه مشخص و مطمئنى درباره‏ى عاملين اين حمله و هويت فرد مهاجم نرسيده‏اند. جورج بال، درباره‏ى عاملين اين حادثه نوشته است:
«به عقيده‏ى محافل اطلاعاتىِ هر سه كشور آمريكا، فرانسه و اسرائيل اين عمليات تروريستى كار يك گروه متعصب افراطى شيعه از اهالى بعلبك در شرق لبنان بود كه خود را سازمان جهاد اسلامى مى‏ناميدند و از سوى ايران حمايت مى‏شدند...
... واكنش ريگان بيش‏تر از اين جهت غير عقلانى به نظر مى‏رسيد كه براى اولين بار، ديگر نتوانسته بود عمل شيعيان طرفدار ايران را به عوامل كرملين نسبت دهد؛ زيرا همه مى‏دانستند كه ضديت آن‏ها با شوروى، دست كمى از موضع‏گيرى ريگان عليه شوروى ندارد؛ ولى چون به هر حال نمى‏شد يك‏باره دست از نظريه پردازى اوليه برداشت، لذا وجود سوريه به عنوان مستمسك، مورد استفاده قرار گرفت و سخنگويان حكومت آمريكا، در تكميل اظهارات ريگان مطلب را چنين ادامه دادند كه: تروريست‏ها هرگز نمى‏توانستند مأموريت مرگ آفرين خود را بدون همدستى سوريه انجام دهند.»
نشريات غربى، روز چهارشنبه 1362/11/5 ه.ش (25 ژانويه1984م) ضمن آن‏كه سعى كردند انفجار مقر تفنگداران دريايى آمريكا را به گردن ايران بيندازند، نوشتند كه آمريكا به اتهام نقش ايران در حمله به مقر تفنگداران، ايران را در ليست كشورهاى تروريست قرار داده است واز اين پس هيچ شركت آمريكايى حق فروش سلاح و تجهيزات به ايران را ندارد. يكى از روزنامه‏هاى غربى در پى اين خبر نوشت:
«از نظر ايران، اين تصميم بيشتر جنبه‏ى سمبوليك دارد؛ چون از آغاز جنگ با عراق در سال 1359ه.ش (1980م) آمريكا از فروش تجهيزات به ايران خوددارى كرده است. در عوض آن، از سال شروع جنگ و حمله‏ى عراق، كليه‏ى تجهيزات نظامى مورد نياز عراق را به آن كشور روانه كرده است.»

آمريكا مى‏ماند
روز سه شنبه 1362/9/29 ه.ش (20 دسامبر 1983م)، خبرگزارى‏هاى خارجى اعلام كردند كه رونالد ريگان روز سه شنبه در كنفرانس مطبوعاتى پايان سال ميلادى كه از شبكه‏ى سراسرى تلويزيون آمريكا پخش مى‏شد، اطمينان داد كه نيروهاى آمريكايى تا رسيدن به اهداف خود، تا زمانى كه دولت لبنان در به انجام رسانيدن اين هدف‏ها در تلاش است، در لبنان باقى خواهند ماند.
ريگان اهداف مذكور را، به وجود آوردن نظم در لبنان، محكم نمودن پايه‏هاى سياسى حكومت امين جميل و همين طور خروج كليه‏ى نيروهاى خارجى از لبنان نام برد. وى گفت كه اگر سربازان آمريكايى مورد حمله قرار بگيرند، به شدت به آتش آن‏ها پاسخ خواهند داد.
روزنامه‏ى «گاردين» روز سه شنبه 1362/11/4 ه.ش (24 ژانويه1984م)، از قول سازمان سيا اطلاع داد كه بر طبق آخرين اخبار رسيده،جنبش‏هاى افراطى شيعيان، خود را براى حملات انتحارى توسط هواپيما عليه ناوگان آمريكا مستقر در سواحل بيروت، آماده كرده‏اند.
در همين حال سرهنگ دوم «جونز» فرمانده نيروى دريايى آمريكا مستقر در لبنان، يك كمربند امنيتى در اطراف ناوگانش در درياى مديترانه اعلام كرده است.
براساس اين اطلاعيه، از كليه‏ى هواپيماها و ناوها و كشتى‏هايى كه قصد عبور دارند، خواسته شده كه قبل از نزديك شدن به ناوگان آمريكا، با بى سيم موقعيت خود را اعلام كنند. وى گفت كه اين‏اقدامات در پى تهديدهايى كه عليه نيروهاى آمريكايى انجام شده، صورت گرفته است.
«رابين رايت» درباره‏ى اثرات انفجار مقر مارينز بر سياست‏هاى آمريكا مى‏نويسد:
«روز شنبه 1363/7/14 ه.ش (6 اكتبر 1984م) ريگان رئيس جمهورى آمريكا، در جواب نامه‏ى «سيمون جان واندل» سرباز جوان بيست ساله‏ى نيروى دريايى آمريكا كه در كشتى جنگى «گوام» در ساحل لبنان، نزديك بيروت خدمت مى‏كرد، نوشت: «ما هيچ‏گاه آن‏هايى را كه براى ايجاد و حفظ يك صلح پايدار به كمك و حمايت ما اميدوارند و چشم دوخته‏اند، تنها نخواهيم گذاشت و حق هم نداريم آن‏ها را تنها بگذاريم...».
ولى شبِ همان روز، سيمونِ بيست ساله، رونالد ريگان را در تلويزيون ديد كه با صدور پيامى اعلام كرد كه نيروهاى تفنگدار آمريكايى بايد از بيروت خارج شوند. اين تغيير عقيده و سياست آمريكا، به طور كامل و يا تقريباً به طور آشكار، نتيجه‏ى وحشت ناشى از روحيه‏ى رزمندگى مبارزان شيعه در جريان جهاد مقدسشان بود.
البته خروج نيروى دريايى آمريكا از بيروت، مبارزه عليه آمريكا را پايان نداد. رزمندگان شيعه، مرحله‏ى ديگرى از عمليات را شروع كردند و آن مرحله اين بود كه به جاى حمله به تاسيسات آمريكايى، به افراد و شخصيت‏هاى آمريكايى حمله مى‏كردند.

نظر امام خمينى(ره)
امام خمينى(ره)، دو هفته پس از انفجار مارينز، 1362/8/15 ه.ش، (15 نوامبر 1983م) در ديدار با وزير سپاه پاسداران و پرسنل اين وزارتخانه، ضمن انتقاد شديد از بهانه تراشى‏هاى آمريكا براى دخالت در كشورهاى ديگر، آنان را از بازى با آتش برحذر داشت و گفت: «اين‏ها راه افتاده‏اند آمده‏اند به بيروت، لبنان؛ براى اين‏كه ما مى‏خواهيم صلح در لبنان باشد! شما صلح طلب نيستيد. بر فرض اين‏كه باشيد، آمدن شما به چه مناسبت در كشورهاى ديگر؟ حكومت‏هايى كه در بعضى از اين كشورها هستند، حكومت‏هاى ملى نيستند؛ به ملت مربوط نيستند. اگر شما انسان بوديد و انسانيت را و امور اخلاقى‏اى كه در انسان و ارزشمندى‏هايى كه در انسان معتبر است، پيش شما هم مقدارى از آن بود، ملاحظه‏ى حال مستمندان و ملت‏هاى ضعيف را مى‏كرديد؛ نه اين‏كه يك دولتى را كه برخلاف ميل يك ملتى است، سر كار آمده است، شما او را به عنوان اين‏كه مى‏خواهيم دولت را تقويت كنيم، در كشورشان به طور غصب وارد شويد. اين براى اين است كه مهذب نيستيد!انسانيت در كار نيست. قدرت هست. شاخ دارند، عقل ندارند».
همچنين امام خمينى(ره) حدود يك ماه بعد از انفجار مارينز، در تاريخ 1362/8/29 ه.ش (20 نوامبر1983م)، در سخنان خود، همه‏ى قدرت‏هاى تجاوزگر از جمله آمريكا، شوروى، فرانسه و انگليس را مورد حمله قرار داده، نقش مستكبرانه و تجاوزكارانه‏ى هر كدام از آن‏ها در لبنان و افغانستان را مورد شماتت قرار داد و به مسلمين و مستضعفين گوشزد كرد كه تنها خودشان مى‏توانند جلوى اين‏ها را بگيرند. امام، ملت آمريكا را نيز به دليل بى‏تفاوتى به اين جنايات و قتل‏ها مورد سوال قرار داد:
«گمان نمى‏كنم كه ملت آمريكا راضى باشند كه دولت آمريكا از هر سوراخى سرش را بيرون بياورد و جوان‏هاى خودشان را به كشتن بدهد و همين‏طور فرانسه و ساير جاها. حالا كه انگليس هم آمده است. فرانسه هم سرش را توى سرها آورده جزو خياطها شده است. آن پالان دوز را مى‏گفتند كه همراه خياطها مى‏رفت، گفتند تو كجا مى‏روى؟ گفت ما هم اهل بخيه هستيم! حالا اين قدرتمندهاى بزرگ كه در دنيا جمع شده‏اند و مردم را دارند اذيت مى‏كنند،از آن طرف فرانسه هم آمده و انگلستان هم تازه آمده و خودشان را، سرشان را داخل در سرها كرده‏اند كه بگويند ما هم جزو بخيه زن‏ها هستيم.
چرا وضع اين طور شده؟ مگر آن‏ها چه بردند در اين كار؟ مگر آن‏ها در اين جنايات چه شرافتى تهيه كرده‏اند؟ الان آمريكا، دولت آمريكا، دولت شوروى كه اين جنايات را مى‏كنند، با هم مسابقه مى‏كنند در جنايتكارى، در ظلم به مردم، در جنايات به مردم. مگر آن‏ها چه بردند كه شما مى‏خواهيد، شما هم مى‏خواهيد همراه آن‏ها باشيد؟ شما هم برويد چه بكنيد؟ بالاخره مسلمين بايد فكر بكنند. اين مسلمان‏ها و اين اعراب كه تقريباً اكثر بسيارى از مسلمين را آن‏ها تشكيل مى‏دهند و گرفتار دست اين‏ها هستند،اين‏ها فكر بكنند كه نبايد اين طور خودشان را دست آن‏ها بدهند كه هر جا، الان لبنان را آن طور كرده‏اند. لبنانى ديگر براى كسى نمانده است. خوب، چرا اين اختلافات را شما دست بر نمى‏داريد تا اين‏كه اين‏ها نتوانند بيايند سراغ شما و چرا بايد آن‏ها بيايند و مردم را آن طور اذيت بدهند به اسم اين‏كه ما مى‏خواهيم اصلاح بكنيم. اين اصلاح كه نيست. شما اگر مصلح بوديد، اگر صلح طلب بوديد كه اين طور وضعتان نبود. شما صلح طلبيد و مى‏آييد در لبنان به اسم اين‏كه ما صلح طلب هستيم و مردم را ناراحت مى‏كنيد. شما برويد كنار، مردم كار خودشان را درست مى‏كنند. نمى‏گذاريد كه مردم اصلاح كنند كار خودشان را. هر كدامتان به يك اسمى وارد مى‏شويد در يك كشورى. مثلاً فرض كنيد كه روسيه وارد مى‏شود در افغانستان به اسم اين‏كه مى‏خواهيم اصلاح كنيم آن‏جا را. آمريكا و فرانسه و انگلستان و اين‏ها وارد مى‏شوند در لبنان، مى‏خواهيم اصلاح كنيم! اين براى اين است كه مسلمان‏ها بيدار نيستند. دولت‏هاى مسلمين نمى‏دانند چه قوه‏اى دستشان هست و چه جور اين‏ها را مى‏توانند از بين ببرند.»
همچنين امام خمينى(ره) در تاريخ 1362/9/16 ه.ش (7 نوامبر1983م) در سخنان مهم خويش، فشارهاى قدرت‏هاى غربى به خصوص آمريكا و فرانسه را بر ملت مسلمان لبنان، و همين طور تحميل نظرات و اهداف استكبارى شان بر دولت و ملت لبنان، علت مستقيم اين حوادث خوانده و به آمريكا و همدستانش فهمانده است كه ديگر دورانى كه در كشورهاى مستضعف دخالت و تجاوز كنند و عده‏اى برايشان «هورا» بكشند و مبارك باد بگويند، گذشته است:
«اين قدرت‏هاى بزرگ هيچ وقت در فكر اين نيستند كه يك آسايشى براى ملت‏ها باشد. شما الان ملاحظه مى‏كنيد كه در لبنان چه مى‏گذرد بر اهالى لبنان از دست همين‏هايى كه براى صلح آمده‏اند. آمريكا و فرانسه و انگلستان و ايتاليا براى اين‏كه صلح را در آن‏جا پايدار كنند، آمده‏اند و جنگ راه انداخته‏اند.جنگ راه انداخته‏اند در محلى كه اگر اين‏ها نباشند، خود آن‏جا آرامش بهتر پيدا مى‏كند تا اين‏ها باشند. اگر آمريكا نبود و فشار به مردم نمى‏آورد، آن بيچاره‏هايى كه تحت آن همه فشار هستند، بالاخره يك كارى انجام مى‏دهند. منتظر نباشيد كه شما همه فشارها را بر ملت‏ها تحميل كنيد و آن‏ها همين طور بنشينند و به شما مبارك بگويند. البته اين انفجارات هست. تابع همان، دنبال همان است. دنبال اين هم آن بمباران‏هايى كه ديديد كردند در لبنان؛ و آمريكا آن‏قدر در آن‏جا فساد كرد و عمال آمريكا كه صهيونيسم هم از آن‏هاست و فرانسه هم بايد كه از آن‏ها حساب بكنيم. اين‏ها به عنوان اين‏كه ما مى‏خواهيم صلح را در منطقه نگه داريم، آمدند،و ببينيد چه‏قدر فساد وارد كرده‏اند بر اين منطقه».
امام خمينى (ره) در ادامه‏ى سخنان خود، با بر شمردن اين گونه حوادث، ريشه‏هاى آن را در نقش جنايتكارانه آمريكا در منطقه دانسته و ضمن آن‏كه به قدرت‏هاى غربى گوشزد نمود كه دست از ادامه‏ى جنايات خويش بردارند، آن‏ها را از بيدارى ملت‏ها ترساند و گفت: «آن قدرت‏هاى بزرگ هم كه شما را عمال خودشان قرار داده‏اند و الان در لبنان دارند به سر مردم لبنان بى‏چاره آن كار را مى‏كنند، مع‏ذالك بايد همه‏شان بدانند كه مردم نمى‏نشينند گوش كنند تا اين كارها بشود. بالاخره اين معنايى كه در ايران پيدا شد، در جايى ديگر هم پيدا مى‏شود.
بايد از حالا فكر بكنند اين‏ها. آمريكا خيال نكند كه ظلمش را دارد به مردم مى‏كند و آن‏ها هم نشسته‏اند. آمريكا ديد كه كاخ سفيد منفجر شد. آن محل خودشان منفجر شد. همين چيزها حالا هم هست باز؛ هر چند شماها جلوگيرى بخواهيد بكنيد. مردم جانشان به لبشان رسيده است. مردم لبنان جانشان به لبشان رسيده است. مردم فلسطين جانشان به لبشان رسيده و لهذا انتحار مى‏كنند. اگر يك كسى جانش به لبش نرسيده باشد كه انتحار نمى‏كند. براى اين‏كه شما را از كار بيرون كند. مردم نمى‏توانند تحمل بكنند. شما يك فكرى بكنيد! با زدن و با كشتن و با يغما كردن و با بمباران كردن كار درست نمى‏شود. بايد كنار برويد تا مردم كار خودشان را بكنند. راحت بگذاريد مردم را. بالاخره مسلمين بايد خودشان فكرى بكنند. بيدار شوند، و الا اين‏ها (آمريكا) چاقوكش بين‏الملل هستند و نمى‏گذارند دنيا آرام باشد، مگر اين‏كه مردم، خودشان، مظلومين، خودشان به فكر خودشان باشند. مظلومين جهان خودشان به فكر خودشان باشند. اگر مظلومين به فكر بيفتند، دست اين‏ها را قطع مى‏كنند و اميدوارم خداى تبارك و تعالى ملت‏هاى اسلامى را بيدار كند. ملت‏هاى مستضعف را بيدار كند و خودشان زندگى خودشان را اداره كنند و ممالك خودشان را اداره كنند و دست قدرت‏هاى بزرگ را قطع كنند.»
حضرت امام خمينى(ره) رهبر كبير انقلاب اسلامى، ضمن رد هرگونه دخالت جمهورى اسلامى ايران در انفجارات بيروت، جنايات و اعمال آمريكا در حق مظلومان لبنان را عامل اصلى اين حادثه عنوان كرد.ايشان در تاريخ 1362/11/22 ه.ش (11 فوريه 1984م) در پيامى كه به مناسبت سالگرد پيروزى انقلاب اسلامى خطاب به مردم ايران صادر كردند، در اين رابطه آورده‏اند:
«در هر گوشه‏ى جهان كه به دست مظلومان و غارت شدگان، قيام و انقلاب يا انفجارى رخ مى‏دهد، مقامات بلند پايه قدرت‏هاى جهنمى مى‏گويند ايران در آن دست داشته است، يا جوان‏هاى ايرانى اين كار را كرده‏اند و كاخ‏هاى ابرقدرت‏ها چون كاخ سفيد به دور خود ديوارهاى امنيتى مى‏كشند و بر فراز كشتى‏ها و ناوهاى آنان هواپيماهاى جنگنده در حركت هستند و خداوند تعالى آرامش را از آنان سلب نموده و نصر به رعب را نصيب مجاهدان در راه خود نموده است و شايعه‏سازان كه به خيال خود با دروغ و نسبت‏هاى ناروا مى‏خواهند انقلاب اسلامى را تضعيف كنند، با همين شايعه‏ها ايران و مجاهدان ايرانى را تقويت مى‏كنند و به دنبال آن ملت‏هاى زير ستم، مظلومان جهان، روحيه‏اى قوى پيدا مى‏نمايند و خداوند دين خود را با دست بد خواهان تقويت مى‏فرمايد.
بايد قدرت‏هاى جهان بدانند امروز مثل ديروز نيست كه با يك تَشَر، ملت‏ها چون دولتها، از ميدان عقب‏نشينى كنند. امروز اين قدرت شيطانى آمريكا و همدستان اوست كه با يك انفجار در گوشه‏اى از جهان، كاخهايشان بسته مى‏شود و اطراف آن‏ها ديوارهاى بتونى كشيده مى‏شود.
جمهورى اسلامى ايران، در عين حال كه در هيچ يك از انفجارها دست نداشته است، لكن اين هنر را كرده است؛ بت‏هاى عظيمِ تخيلى را شكسته و رعب و وحشت را از دل مظلومان برداشته و در دل ستمگران گذاشته است و اين خود از يك ملت بى‏عِده و عُدّه كافى، معجزه‏اى است كه به قدرت الهى تحقق يافته است.
آمريكا بايد بداند كه تصميمات عجولانه و دست و پا كردن‏هاى بدون سنجش كه اخيراً اعلام نمود كه ايران را در ليست كشورهاى موافق يا دخيل در اعمال تروريستى قرار داده است، گرهى را براى او باز نخواهد كرد و راه مفرّى پيش رويش نخواهد گذاشت؛ چرا كه اكنون جهان مستضعفان براى‏قطع يدِ ستمكاران چه به صورت قيام و چه به صورت ديگر، بسيج شده‏اند و براى ايران نيز مشكلى پيش نخواهد آورد».
امام خمينى (ره) در ديدار با كميسيون‏هاى امور بازرگانى، ضمن اشاره به اين‏كه مظلومان جهان درس آزادگى و استقامت را از انقلاب اسلامى گرفته‏اند، اين مسئله را كه هر جاى دنيا كارى عليه مستكبران انجام مى‏شود، به گردن ايران مى‏اندازند، مورد انتقاد قرار داد: «ايران، همه‏ى دنيا طرفدارش هستند. ايران كارى كرده است كه مظلوم‏هاى دنيا همه طرفدارش هستند. پس مظلوم‏هاى دنيا، هر جا كارى مى‏كنند، ايران كار مى‏كند؟ وضع اين طورى شده كه الان براى شما همه‏ى راديوها دست مى‏گيرند. يك قضيه‏اى... فرض كنيد كه ]در[ كويت واقع مى‏شود، يكى در لبنان واقع مى‏شود، يكى در جاى ديگر واقع مى‏شود، هى ايران! الان شروع كردند در خود ايران اين كار را دارند مى‏كنند.»
امام در جايى ديگر، فرار آمريكا از لبنان را مورد تحليل قرار داده و مسئول عواقب فجايع لبنان را خود آمريكا و سردمدارانش دانسته است.ايشان در تاريخ 1362/12/9 ه.ش (28 فوريه 1984م)، فرمودند: «امروز وضع آمريكا اين طور شده است كه از لبنان، با اين‏كه لبنان در دست اوست بسيارى‏اش، با اين‏كه رئيس جمهورش با اوست، با اين‏كه بسيارى از جبهه‏ هايش با او هستند، همين مسلمان‏هاى معدود كارى كردند كه از لبنان فرار كرده؛ منتها اسمش را گذاشته است كه ما جابه‏جا شديم. جابه‏جايى اسمش را گذاشته. اين فرار است. چرا اسمش را درست نمى‏گوييد؟ و فرار كرده و دنبال فرارش، از خارج، توپ به روى مردم بسته است. اين از شدت عجز اين كشور است كه برود خارج و از خارج توپش را سوار كند به مردم جهان،موشكش را بفرستد طرف مردم. اين، كمال عجز است از براى او، لكن اين‏ها با اين‏كه ادراك اين مطلب را كردند، به روى خودشان نمى‏آورند. باز هم آن حرف‏هاى زمان سابق را مى‏زنند... حالا اين مردم لبنانند كه اجازه ندادند شما در آن‏جا باشيد»
امام(ره) در جاى ديگر نيز هياهوى پوچ آمريكا پس از فرار از لبنان را مورد تحليل قرار داده است. ايشان در تاريخ 1362/12/14 ه.ش، (4مارس 1984م) فرمودند: «ما ديديم كه آمريكا هيچ كارى از او نمى‏آيد... در لبنان با اين‏كه يك عده‏ى زيادى نبودند، لبنانى‏ها بسياريشان با خود آن‏ها هستند، دولتشان هم كه با آن‏هاست، در لبنان آن طور وضع برايشان پيش آوردند كه هيچ كدامشان نماندند.فرانسه هم حالا دارد بهانه پيدا مى‏كند و فرار مى‏كند. خوب، ما اين‏ها را مى‏شناسيم كه اين‏ها هياهوشان زيادتر است؛ يعنى اصل بناى استعمار از اول اين بوده است كه با هياهو كارش را پيش ببرد. با تَشَر كارش را پيش ببرد».

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: